Çevresel finansman, iklim değişikliğiyle ilişkili ekonomik faaliyetlerin finansal sistem içindeki etkilerini ve bu etkilerin nasıl yönetildiğini konu alan çok disiplinli bir araştırma alanı olarak giderek daha fazla önem kazanmaktadır. Bu çalışma, çevresel finansmanı iklim değişikliğinin finansal sistemde yarattığı yapısal risk dönüşümü çerçevesinde ele almaktadır. İleriye dönük, belirsizlik içeren ve doğrusal olmayan iklim riskleri, geleneksel risk ölçümü ve fiyatlama yaklaşımlarının sınırlarını görünür kılmakta, bankacılık, sermaye piyasaları ve sigortacılık alanlarında riskin tanımlanma ve paylaşılma dinamiklerini dönüştürmektedir. Bu bağlamda çevresel finansman, yatırımların hangi araçlarla finanse edildiği sorusundan çok, belirsizlik ve potansiyel kayıpların finansal sistem içinde hangi kurumsal yapılar aracılığıyla üstlenildiğine odaklanan bir analiz alanı sunmaktadır. Yeşil tahviller ve yeşil krediler, riskin finansal sistem içinde nasıl dağıtıldığını ve aktarıldığını ortaya koyan yapılar olarak ele alınmaktadır. Sigorta ve reasürans sistemleri, bu dağıtımın işleyişini belirleyen temel bileşenler arasında yer almaktadır. Sigortacılık sektörü, hasar tazminine odaklanan geleneksel rolünün dönüşümüyle riskin ölçülmesi, yönetilmesi ve sözleşme tasarımı yoluyla finansal davranışların yönlendirilmesinde etkin bir konum elde etmektedir. Parametrik ve endeks temelli sigorta uygulamaları, bu dönüşümün önemli bir boyutunu oluşturmakta; tasarım kalitesi, veri altyapısı ve güven unsuru etrafında yeni değerlendirme alanları sunmaktadır. Bu çerçevede ulaşılan temel bulgu, çevresel finansmanın etkinliğinin ürün çeşitliliğinden ziyade, kurumsal kapasite ve risk yönetimi yeterliliğiyle yakından ilişkili olduğudur. Bu değerlendirme, çevresel finansmanı normatif bir politika alanı olarak değil, finansal sistemin riski üstlenme ve paylaşma kapasitesini açıklayan analitik bir çerçeve içine konumlandırmayı amaçlamaktadır.