Bu çalışma, küresel çevre sorunları ve güncel yansımalarını, çevre yönetişimi ve eğitim politikalarını, bütüncül ve paydaş odaklı yaklaşımları, sürdürülebilirlik temelinde çevre eğitimini, yenilikçi öğrenme-öğretme yöntemlerini, öğretmenlerin rolü ve yetiştirilmesini, Türkiye’den ve dünyadan uygulama örneklerini ele alarak sürdürülebilir bir çevre için eğitim anlayışını kavramsal ve uygulamalı boyutlarıyla incelemeyi amaçlamaktadır. Bu bağlamda, çevre sorunlarının küresel etkilerinin eğitim sistemlerinde sürdürülebilir dönüşümü gerekli kıldığı ortaya konulmaktadır. İklim değişikliği, doğal kaynakların tükenmesi, biyoçeşitlilik kaybı ve yetersiz atık yönetimi yalnızca ekosistemleri değil, sosyal ve ekonomik yapıları da derinden etkilemektedir. Bu nedenle çevre eğitiminin önemi giderek artmaktadır. Nitekim çevre eğitimi, bireylerin çevresel duyarlılık geliştirmeleri, sorumluluk üstlenmeleri ve sürdürülebilir çözümler üretmeleri açısından kritik bir rol üstlenmektedir. Eğitim süreci yönetişim, politika ve toplumsal unsurlarla şekillenmektedir. Bütüncül ve paydaş odaklı yaklaşımlarla okul, aile, halk ve vatandaşlık eğitimleri çevresel sürdürülebilirliğe katkı sağlamaktadır. Öğretmenler eğitim süreçlerinde rol modeli ve lider konumundadır. Bu nedenle öğretmen yetiştirme programlarında çevre okuryazarlığı, çevresel liderlik ve sürdürülebilirlik odaklı içeriklere öncelik verilmesi büyük önem taşımaktadır. Çevre eğitiminde örnek uygulama örnekleri, okul ve topluluk projelerinden ulusal ve uluslararası farkındalık programlarına kadar bireylerin ve toplumun çevresel sorumluluk ve eyleme geçme potansiyelini artırmaktadır. Sonuç olarak, ele alınan kavramsal ve uygulamaya dönük perspektifler, küresel çevre sorunlarının çözümüne katkı sunacak sürdürülebilir bir çevre için eğitim anlayışının gelişimini desteklemektedir.