Endometrial polip (EP), kadınlarda yaygın görülen endometrial gland, stroma ve kan damarlarının hiperplazisiyle uterus boşluğuna çıkıntı yapması sonucu oluşan benign uterus lezyonudur. EP benign düzeyde olup kendiliğinden kaybolabildiği gibi nadiren de olsa malign etki gösterebilmektedir. EP prevelansı dünyada henüz kesin olarak bilinmemekte ancak literatürdeki çalışmalarda anormal uterin kanamaların %50’sini, tekrarlayan spontan abortus vakalarının %15-50’sini ve infertilite vakalarının %35’ini oluşturduğu belirtilmektedir. EP, sıklıkla anormal uterin kanama, infertilite, pelvik ağrı, koitus sonrası lekelenme ve postmenopozal vajinal kanama bulgusuyla semptom göstermektedir. Yaş, aile öyküsü, diyabet, hipertansiyon, obezite, erken spontan abortus, hiperöstrojenizm ve Tamoxifen kullanımının EP’nin risk faktörleri olduğu bilinmektedir. EP’nin tanısında tranvajinal ultrasonografi (TVUSG), histeroskopi, sonohistografi, bilgisayarlı tomografi ve manyetik rezonans kullanılmaktadır. Tedavide konservatif, cerrahi olmayan tedavi, konservatif cerrahi veya radikal cerrahi seçenekleri yer almaktadır. Ancak EP tanı ve tedavisinde temel standart, histeroskopik endometrial polipektomi girişimidir. Histeroskopinin en büyük avantajı, poliplerin görüntüleme esnasında aynı anda rezeke edilebilmesidir. Bu nedenle günümüzde jinekologlar tarafından sık tercih edilen hem tanı hem tedavi yöntemidir. EP’in varlığının infertiliteye, anormal uterin kanamalara ve olası da olsa malignensiye dönüşebilmesi nedeniyle kadınların hem üreme yeteneği hem de yaşam kalitesi olumsuz etkilenmektedir. Bu nedenle önemli bir sağlık profesyoneli olan hemşirelerin kadınlara EP’in mevcut/olası risk faktörleri, tekrarlama olasılığı ve değiştirilebilir faktörleri, tedavi seçenekleri, alternatifleri ve sonuçları hakkında eğitim ve danışmanlık yapması önem arz etmektedir.