Oynaklık yayılımları finansal piyasalar açısından en önemli risk kaynaklarından biri olarak kabul edilmektedir. Yayılımların belirlenmesi hem politika yapıcılar hem de yatırımcılar açısından son derece önemlidir. Yatırımcıların, yatırım yapacakları varlık ve yatırım tercihleri doğrultusunda, varlık dağıtımı ve çeşitlendirme kararlarında oynaklık yayılımlarını dikkate alması yatırımdan beklenen faydanın sağlanması olasılığını arttıracaktır. Bu bağlamda, çalışmada Türkiye ile farklı ülke piyasalarına ait sektörel hisse piyasaları arasındaki oynaklık yayılımlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda, Türkiye ile 21 gelişmiş ve gelişmekte olan ülkenin sanayi, mali, enerji, gayrimenkul ve sağlık sektörü endeks getirileri arasındaki oynaklık yayılımları Li ve Enders (2018) Fourier fonksiyonları ile genişletilmiş varyansta nedensellik testi ile analiz edilmiştir. Çalışma ile ulaşılan en önemli bulgu, Türkiye piyasalarının genel olarak dışsal oynaklık şoklarına karşı yüksek duyarlılığa sahip olduğu ve sektörel düzeyde oynaklık yayılımlarının yönünün ve kalıcılığının değişkenlik gösterdiğidir. Çalışma sonuçları sanayi sektörünün gelişmiş ekonomilerle güçlü ve kalıcı oynaklık yayılımlarına sahip olduğunu, mali sektörün ise küresel finansal sistemle yapısal bir entegrasyon sergilediğini göstermektedir. Bununla birlikte, enerji sektörünün Avrupa ve Asya merkezli oynaklık şoklardan kalıcı biçimde etkilendiği, gayrimenkul sektörünün ise küresel entegrasyondan görece kopuk olduğunu ve geçici etkilere maruz kaldığı görülmektedir. Ayrıca, Türkiye’nin küresel sağlık sektörüne kalıcı ve yapısal bir şekilde entegre olduğunu, ancak oynaklık yayılımında seçici bir yapının öne çıktığı belirlenmiştir.  Çalışma ile genel olarak sektörel bazda Türkiye piyasasının oynaklık alıcısı olduğu, ancak bazı gelişmekte olan ülke piyasalarına doğru sınırlı düzeyde oynaklık yayıcı özellikler sergilediği sonucuna ulaşılmıştır. Bulgular, Türkiye sermaye piyasalarında küresel finansal entegrasyonunun etkilerinin derinleştiğine, ilişkilerde Türkiye’nin genellikle risk alıcısı konumunda bulunduğuna ve entegrasyonun kırılganlıklarını arttırdığına işaret etmektedir.