Giardia intestinalis, insanlar da en yaygın görülen bağırsak protozoonlarından biridir. Kozmopolit yayılım gösteren bu parazit, özellikle sosyo ekonomik ve sanitasyon yetersizliği olan ülkelerde önemli bir halk sağlığı sorunu oluşturmaktadır. Özellikle su kaynaklı ishal salgınlarının en büyük nedenlerinden biri olduğu bilinmektedir. Parazitin yaşam döngüsünde iki evre bulunmaktadır: Trofozoit evresi, hastalığın klinik belirtilerinden sorumlu olan ve bağırsakta aktif olarak bulunan formdur. Kist evresi ise dış ortama dayanıklı olup hastalığın farklı konaklara bulaşmasından sorumlu formdur. Hastalığın insanlara bulaşması parazitin enfektif formu olan kislerle kontamine olmuş yiyecek ve su aracılığıyla veya doğrudan fekal-oral yol ile gerçekleşebilmektedir. En belirgin klinik belirti ishaldir; dışkı tipik olarak yağlı (steatore), sulu ve kötü kokuludur. Ayrıca karın krampları, dehidratasyon, bulantı, kusma, gaz, şişkinlik, kilo kaybı ve çocuklarda büyüme geriliği yer almakta olup, bu belirtiler hastalığın klinik seyrine göre değişiklik gösterebilmektedir. Hastalığın toplumdaki yayılımını engellemek için kişisel hijyene dikkat edilmesi ve kanalizasyon suyunun içme veya sulama kaynaklarına karışmasının önlenmesi temel koruyucu önlemler arasında yer alır.