Covid-19 pandemisi, küresel ekonomileri ve toplumları derinden etkileyerek, özellikle kadınların istihdamını olumsuz yönde şekillendirmiştir. Pandemi, kadınların yoğun olarak çalıştığı hizmet sektörlerini vurmuş ve bu durum, kadınların işgücüne katılımını ciddi şekilde azaltmıştır. OECD (2023) verilerine göre, pandemi öncesinde kadınlar gıda ve içecek hizmetlerinde %53, konaklama hizmetlerinde %60 ve perakende sektöründe %62 oranında istihdam ediliyordu. Bu sektörler, pandemi sırasında en çok zarar gören alanlar arasında yer almış ve kadınların yaşadığı bu iş kayıpları, cari işsizlik oranlarına tam olarak yansımadı.

Pandemi, ev içi iş yükünü önemli ölçüde artırarak, kadınların üzerindeki sorumlulukları daha da ağırlaştırdı. Okulların ve kreşlerin kapanması, çocuk bakımı ve ev işlerinin büyük ölçüde kadınların omuzlarına yüklenmesine neden oldu. Bu kitap, pandeminin kadın istihdamı üzerindeki etkilerini analiz ederek, toplumsal cinsiyet eşitliği için sürdürülebilir çözümler önermeyi amaçlamaktadır.

Pandemi sürecinde birçok ülke, kadınların işgücüne katılımını desteklemek için çeşitli politikalar geliştirdi. Çocuk bakımı hizmetlerinin erişilebilirliğini artırmak, ebeveyn izni politikalarını genişletmek ve esnek çalışma düzenlemelerini teşvik etmek bu politikalar arasında yer aldı. Örneğin, birçok OECD ülkesi, ebeveynlere ek ücretli veya ücretsiz izin, nakit yardımlar ve acil çocuk bakım tesisleri sunarak destek sağladı. Ancak, bu politikaların etkisi ülkeden ülkeye farklılık gösterdi.

Pandemi sürecinde uzaktan çalışma yaygınlaştı ve bu durum, kadınların iş-yaşam dengesini sağlamalarına yardımcı olabilecek bir fırsat sundu. Ancak, uzaktan çalışmanın kadınlar üzerindeki etkisi erkeklere göre daha karmaşıktı. Bir yandan, kadınların işgücünde kalmalarını kolaylaştırabilirken, diğer yandan ev içi sorumlulukların artması kadınların iş yükünü artırdı.

Bu kitap, Covid-19 pandemisinin kadın istihdamı üzerindeki etkilerini analiz ederek, politika yapıcılar, akademisyenler ve sivil toplum kuruluşları için bir rehber niteliği taşımaktadır. Pandemi sonrası dönemde toplumsal cinsiyet eşitliğini sağlamak için atılması gereken adımları vurgularken, şu sorulara yanıt arar:

• Kadınların işgücüne katılımını artırmak için hangi politikalar etkili olabilir?
• Bakım yükünün adil dağılımı nasıl sağlanabilir?
• Uzaktan çalışma modelleri kadınların kariyerlerini nasıl etkiler?

Sonuç olarak, bu çalışma, AB ülkeleri ve ötesinde daha adil ve dayanıklı bir gelecek inşa etmek için içgörüler ve öneriler sunmayı hedeflemektedir.