Endüstriyel üretim tarzının yaygınlaşması, doğal kaynakların sermaye uğruna tahribatını ciddi ölçüde hızlandırmıştır. Yer altı ve yer üstü zenginliklerin kontrolsüzce tüketildiği bu süreç, özellikle son yıllarda ekolojik dengenin de bozulmasını beraberinde getirmiştir. İklim değişikliğine neden olan bu bozulma; artan orman yangınları, artan kuraklık dönemleri, sel, fırtına ve kasırga gibi aşırı hava olayları, hava kirliliğinin artması, yağışların düzensizleşmesi ve ortalama hava sıcaklıklarının artması gibi sorunlar ile net bir biçimde kendini göstermektedir. Bunların bir sebebi olarak da geometrik olarak artış gösteren bilimsel buluşların, nüfus artış hızını tetiklemesini gösterebiliriz. Dünya nüfusunun on haneli sayılara ulaşması, yaşamsal önemde olan tüm kaynaklar üzerinde bir baskı yaratmıştır. Bu baskıdan en çok etkilenen kaynaklardan biri ise tatlı su kaynaklarıdır. Özellikle kentlerdeki nüfus yoğunlaşması, su kıtlığını ve su kirliliğini insanlık için ciddi bir tehdit olarak ortaya çıkarmıştır. Kent yaşamına yönelik bu tehditlerin ciddi bir biçimde kendini göstermeye başladığı son yıllarda, suya duyarlı şehirler (water sensitive cities) oluşturmak başlı başına önemli bir konu haline gelmiştir. Toplumsal refahın, güçlü ekonomik ilişkilerin ve sağlıklı bir biçimde işleyen ekosistemlerin istikrarlı bir şekilde devam etmesi, kentin su kaynaklarının optimal kullanımı ile doğrudan ilişkilidir. “Suya duyarlı şehirler” yaratma fikri, işte bu tür hassasiyetlerin sonucu olarak ortaya çıkmıştır.