Liderlik, örgütsel hedeflere ulaşma sürecinde bireylerin davranışlarını etkileyerek yönlendirme becerisi olarak tanımlanmaktadır. Zamanla değişen toplumsal ve örgütsel dinamiklerle birlikte liderlik anlayışları gelişmiş ve farklı yaklaşımlar ortaya çıkmıştır. Geleneksel liderlik, otorite ve görev merkezli uygulamalara dayanırken, modern liderlik yaklaşımları insan odaklı, katılımcı ve dönüştürücü unsurları ön plana çıkarmaktadır. İş odaklı liderlik, üretkenlik ve verimlilik üzerine yoğunlaşırken; insan odaklı liderlik ise çalışanların motivasyon ve gelişimini merkeze alarak sürdürülebilir bir çalışma ortamı oluşturmayı hedeflemektedir. İş odaklı liderlik, kısa vadede verimlilik üzerinde olumlu etkilerin oluşmasında etkili olsa da, uzun vadede çalışan bağlılığı ve memnuniyetinde azalmaya yol açabilmektedir. İnsan odaklı liderlik ise, çalışanların kendilerini değerli hissetmelerini sağlayarak örgütsel bağlılık ve dayanışmanın artırılmasında olumlu etkiye sahiptir. Modern iş dünyasında, örgütlerde hem sonuçlara hem de sürece değer veren liderlik yaklaşımlarının önemi giderek artmaktadır. Bu bağlamda, liderlerin yalnızca hedef belirleyen değil, aynı zamanda ilham veren, dinleyen ve destekleyen bireyler olmaları beklenmektedir.

Bu çalışmada, son yıllarda önemi artan liderlik kavramı, tarihsel gelişimi, iş odaklı liderlik yaklaşımı ve insan odaklı liderlik yaklaşımı literatür incelemesi şeklinde ele alınmıştır. Literatür taramaları sonucunda, bu iki yaklaşım kavramsal bakış açısı ile ele alınarak, gelecekteki çalışmalara yön vermek için değerlendirmelerde bulunulmuştur.