Bu çalışma, sporun bireyler ve topluluklar üzerindeki toplumsal bütünleşme işlevini incelemeyi amaçlamaktadır. Toplumsal bütünleşme, farklı sosyal gruplar arasındaki etkileşim, aidiyet duygusu ve sosyal uyumun artışı ile ilişkilidir. Spor ise yapısal özellikleri, ortak amaçlara dayalı katılım süreçleri ve kolektif kimlik oluşturma potansiyeli ile bu sürecin güçlü bir aracı olarak değerlendirilmektedir. Çalışmada, hem bireysel düzeyde (özgüven gelişimi, sosyal beceriler, sosyal ağların genişlemesi) hem de toplumsal düzeyde (kültürler arası etkileşim, sosyal dışlanmanın azaltılması, marjinal grupların katılımı) sporun bütünleştirici etkileri tematik analiz yöntemiyle incelenmiştir. Bulgular, sporun yalnızca fiziksel bir etkinlik değil, aynı zamanda sosyal kapsayıcılık ve dayanışma kültürünü teşvik eden dinamik bir toplumsal alan olduğunu ortaya koymaktadır. Ayrıca, spor temelli sosyal politikaların, dezavantajlı grupların topluma entegrasyonunda etkili araçlar sunduğu vurgulanmaktadır. Bu bağlamda çalışma, sporun sosyal sermayeyi güçlendiren, kültürel çeşitliliği destekleyen ve toplumsal uyumu artıran özgün rolünü literatür ve vaka örnekleriyle tartışmaktadır.