Bu çalışma, Türkiye’nin uluslararası iklim değişikliği rejimine katılımını sürdürülebilir kalkınma bakış açısıyla incelemeyi amaçlamaktadır. Analiz kapsamında, Türkiye’nin Kyoto Protokolü ve Paris Anlaşması gibi temel sözleşmeler çerçevesinde üstlendiği yükümlülükler, karşılaştığı sınırlılıklar ve sahip olduğu fırsatlar SWOT yaklaşımıyla değerlendirilmiştir. Araştırmada nitel belge analizi yöntemi benimsenmiş; uluslararası raporlar, akademik literatür, resmi veriler ve Türkiye’nin iklim politikalarına ilişkin belgeler sistematik biçimde incelenmiştir. Bulgular, Türkiye’nin genç nüfusunun, yüksek yenilenebilir enerji potansiyelinin ve stratejik coğrafi konumunun iklim politikalarının uygulanmasında çeşitli avantajlar sunduğuna işaret etmektedir. Bununla birlikte, fosil yakıtlara dayalı enerji yapısı, yüksek emisyon yoğunluğu ve sınırlı finansman kaynakları politika uygulamalarında kırılganlıklar doğurabilmektedir. Fırsatlar arasında Avrupa Birliği’nin Yeşil Mutabakatı, yeşil finansman olanakları ve teknoloji transferi öne çıkarken; tehditler arasında küresel emisyon azaltım baskısı, sınırda karbon düzenlemeleri (CBAM) ve iklim değişikliğinin fiziksel etkileri yer almaktadır. Çalışmanın genel değerlendirmesi, Türkiye’nin iklim politikalarının yalnızca çevresel değil, aynı zamanda ekonomik ve jeopolitik boyutlarıyla birlikte ele alınmasının yararlı olacağı yönündedir. Bu bağlamda sürdürülebilir kalkınma hedefleriyle uyumlu, bütüncül ve toplumsal faydayı gözeten bir iklim politikası tasarımı önem taşımaktadır.