Bu kitap bölümü, dijitalleşen dünyada terapist ve danışan arasındaki profesyonel sınırların nasıl yeniden tanımlandığını ve sosyal medya aracılığıyla ortaya çıkan çift taraflı etkileşimlerin etik, klinik ve ilişkisel düzeyde doğurduğu riskleri incelemektedir. Dijital teknolojilerin özellikle sosyal medya platformlarının yaygınlaşması, terapistlerin mesleki sınırlarını daha görünür, geçirgen ve kimi zaman muğlak hale getirmiştir. Danışanların terapistleri sosyal medya üzerinden takip etmesi, terapistlerin kişisel içerik paylaşması ya da çevrimiçi etkileşimlere doğrudan ya da dolaylı olarak katılması, terapötik çerçevenin esnemesine ve çift taraflı ilişkilerin dijital versiyonlarının oluşmasına neden olmaktadır. Bölümde, sosyal medya kaynaklı sınır ihlallerinin aktarım-karşı aktarım süreçlerine, terapötik güvene, mahremiyetin korunmasına ve güç dengesi gibi temel ilkelere etkisi değerlendirilmektedir. Ayrıca, APA ve BPS gibi kuruluşların sunduğu mevcut etik kılavuzlar incelenmiş; Türkiye bağlamında sosyal medya kullanımına özgü güncel düzenlemelere duyulan ihtiyaç vurgulanmıştır. Bölüm, dijitalleşmenin sunduğu olanaklardan yararlanırken, etik ilkelere bağlı kalarak sınırların nasıl korunabileceğine yönelik somut öneriler sunmaktadır. Sosyal medya politikası oluşturma, profesyonel kimlik yönetimi ve dijital mahremiyet konularında terapistlere rehberlik edecek bu çalışma, dijital çağda etik farkındalığın artırılmasına katkı sağlamayı hedeflemektedir.