“Eğitimde ve Kültürde Akademik Çalışmalar III”, “Yapay Zekâ ve Dijital Medya Çağında Kültürel Yeniden Üretim” çerçevesinde eğitim ile kültürün bilgi toplumunda giderek güçlenen bağını ele alan güncel çalışmaları bir araya getiren disiplinler arası bir derlemedir. Eğitim programları ve ders kitaplarından yapay zekâ entegrasyonuna; kültürel miras, kimlik ve diplomasi tartışmalarından sürdürülebilirlik, su ve afet okuryazarlığı ile değerler eğitimine uzanan geniş bir tema yelpazesi sunmaktadır. Bu temalar; sosyal bilgiler, tarih, fen ve matematik eğitimi, özel eğitim, Türkçe ve yabancı dil olarak Türkçe öğretimi, öğretmen yetiştirme ve eğitim politikaları bağlamlarında bütüncül biçimde tartışılmaktadır.

Sürdürülebilir dünya perspektifini eğitimle buluşturan eser; sosyal bilgiler ders kitapları ve EBA içeriklerinin sürdürülebilirlik okuryazarlığı açısından incelenmesi, yerel yönetim–STK iş birlikleri, çevre temelli öğrenci etkinlikleri ve su temini projeleri gibi örneklerle program–ders materyali–yerel uygulama ilişkisini görünür kılmaktadır. Diğer bir odak ise eğitimin yapay zekâ ve dijital dönüşüm ekseninde yeniden düşünülmesidir. Öğretmenlerin yapay zekâ okuryazarlığı ve teknostresi, yapay zekâ destekli öğrenme, yaşam becerileri, girişimcilik, oyun temelli öğrenme, STEM entegrasyonu ve gerçekçi matematik eğitimi gibi konular üzerinden öğrenme–öğretme süreçlerindeki değişim incelenmektedir. Dil eğitimi ve çeviri alanında da yapay zekâ ile üretilen metinlerin kullanılabilirliği, program karşılaştırmaları ve edebî çeviride dijital araçların olanak/sınırlılıkları ele alınmaktadır.

Kitap ayrıca tarihsel ve kültürel çalışmalarla kültürel yeniden üretim tartışmalarına derinlik kazandırmakta; ritüellerden eğitim düşüncesi tarihine, köy enstitülerinden Türk Dünyası vizyonlarına, arşiv ve belge temelli incelemelerden kültürel diplomasi örneklerine uzanan katkılarla eğitim–kültür ilişkisinin sürekliliğini ortaya koymaktadır. Genel yaklaşım, yapay zekâyı eğitimin yerini alan bir ikame olarak değil; etik ilkeler, insan odağı ve yerel ihtiyaçlar temelinde ölçülü biçimde dâhil edildiğinde öğrenmeyi zenginleştiren bir destek olarak konumlandırmaktadır. Kuram ile uygulama arasında köprü kuran bu çalışmaların araştırmacılara, öğretmenlere ve politika yapıcılara kanıta dayalı öneriler sunarak daha adil, erişilebilir ve sürdürülebilir bir eğitim-kültür geleceğine katkı sağlaması dileğiyle...