2019 ve 2024 yıllarında yapılan mahalli idare seçimleri incelenmiş ve seçim sonuçları üzerinden İstanbul, Ankara ve İzmir ile ilgili; siyasal katılım, demokratik meşruiyet ve ulusal siyasete etki gibi hususlarda değerlendirmeler yapılmıştır. Ayrıca metropol niteliğine haiz bu şehirlerde yapılan seçimlerin, büyükşehir belediye başkanı seçiminin ötesinde sonuçları olduğu vurgulanmaktadır.  Bu çerçevede her üç büyükşehir belediye başkanlığı seçimi Türk siyasal hayatı açısından önemli rekabet alanları olarak görülmektedir.

Çalışmanın birinci bölümünde demokrasi ve meşruiyet ilişkisi, normatif teori açısından siyasal meşruiyetin unsurları, seçimlerin demokrasi içindeki yeri incelenmeye çalışılmıştır. İkinci bölümde; halk egemenliği ve seçim ilkesi, siyasal temsil, siyasal katılım ve meşruiyet arasındaki bağlantı konuları detaylı bir şekilde ortaya konulmuştur. Üçüncü bölümde ise Türkiye’de seçim sistemi ve yerel seçimler konusu etraflıca açıklanmaya çalışılmıştır. Dördüncü bölümde 2019 yılı İstanbul, Ankara, İzmir mahalli idare seçim sonuçları Yüksek Seçim Kurulu verileri üzerinden değerlendirilmiş, Bu çerçevede siyasal katılım, seçmen tercihleri ve seçim stratejileri ile ilgili analizler yapılmıştır. Beşinci bölümde ise 2024 yılı İstanbul, Ankara, İzmir mahalli idare seçim sonuçları ile ilgili olarak resmi seçim sonuçları çerçevesinde değerlendirmeler yapılmış olup; demokratik katılım, seçmen eğilimleri, seçim kampanyaları ve ittifak stratejileri ile ilgili analizler yapılmıştır. Çalışmanın altıncı bölümünde 2019 ve 2024 seçim sonuçları üç büyükşehir ekseninde karşılaştırılmış ve seçim sonuçları üzerinden detaylı bir analiz yapılmaya çalışılmıştır.

Türk siyasal hayatında mahalli idare seçimlerinin demokratik temsil ve siyasi katılım açısından önemli bir unsur olarak değerlendirilmesi gerektiği söylenebilir. Özelikle İstanbul ve Ankara seçimleri ulusal siyaseti etkileme potansiyeli bakımından diğer şehirlerde yapılan yerel seçimlerin önüne geçmektedir. İstanbul’un Türkiye’deki seçmen dağılımın minyatür bir yansıması, Ankara’nın ise başkent olarak sembolik bir öneminin olması her iki şehri iktidar ve muhalefet partileri açısından önemli kılmış ve bu şehirler ciddi bir rekabet alanı olarak görülmüştür.