Bu çalışma, esnek üretim yapısına sahip bir işletmede zaman etüdü yöntemi uygulanarak üretim sürecinde yaşanan verimsizliklerin tespit edilmesini ve bu doğrultuda geliştirilmesi gereken stratejik iyileştirme alanlarının belirlenmesini amaçlamaktadır. Yeni kurulan bir üretim hattı üzerinde gerçekleştirilen gözlemler ve ölçümler doğrultusunda, teorik üretim kapasitesi ile fiili üretim performansı arasında önemli sapmalar saptanmıştır. Zaman etüdü, yalnızca işlem sürelerini analiz etmekle kalmamış; aynı zamanda duruş nedenleri, senkronizasyon eksiklikleri, operatör performansı ve sistemsel arızalar gibi faktörlerin de detaylı biçimde değerlendirilmesine olanak sağlamıştır. Elde edilen veriler ışığında, üretim hattının verimliliğini düşüren unsurların ortadan kaldırılması amacıyla teknik ve yönetsel öneriler geliştirilmiştir. Bu bağlamda, kestirimci bakım uygulamaları, sensör sistemlerinin optimizasyonu, iş gücü planlamasında dengeleme stratejileri ve Toplam Ekipman Etkinliği (OEE) analizine dayalı karar destek sistemleri önerilmiştir. Çalışma, zaman etüdünün sadece süre takibine yönelik bir yöntem olmaktan öteye geçerek, bütüncül süreç analizi ve stratejik yönetim aracı olarak kullanılabileceğini ortaya koymaktadır.