Çocuklarla ile ilgili hassas içeriklerin internet aracılığı ile başta sosyal medya olmak üzere çevrimiçi platformlarda paylaşılması anlamına gelen sharenting davranışı bu çalışmanın odak noktasını oluşturmaktadır. Daha çok ebeveynlerce gerçekleştirilse de çocuğun yakınlarının, akranlarının, öğrenim gördüğü okulda görev yapan eğitim çalışanlarının da bu davranışı sergiledikleri görülmektedir. Sharenting davranışı; çocuğun herşeyden önce bir insan olarak güvenliğine, ruh sağlığına, mahremiyetine ve özel hayatına zarar vermeye dair bir takım riskler taşıması nedeniyle özel yaşamın yanında okul yaşamında da tartışılması gereken bir konudur. Bu çalışmada sharenting davranışı; genelde etik, özellikli olarak medya etiği ve eğitim bağlamında incelenmiştir. Ayrıca sharenting; BM Çocuk Hakları Sözleşmesi (ÇHS) lensinden irdelenmiş ve davranışın sözleşmede çocuğun açıkça ifade edilen dört temel boyuta ayrılan haklarından (yaşamsal, gelişimsel, korunma ve katılma) hangilerine aykırı olduğu saptanmaya çalışılmıştır. Buna göre sharenting; ÇHS’nin çoğunlukla korunma hakları boyutunda olmak üzere tüm hak boyutlarında toplam 17 maddesini ihlal etmektedir. Sharenting davranışının etik olup olmadığı konusu ise temel alınan etik teoriye göre değiştiğinden muğlaktır.