Dijital dönüşümün ivme kazandığı bilgi çağında, hemşirelik disiplini yalnızca sağlık hizmetlerinin sunumunda değil; araştırma, eğitim ve politika üretiminde de stratejik bir aktör hâline gelmiştir. Bu kitap bölümünde; kanıt-temelli uygulamalar, büyük veri analitiği, dijital sağlık teknolojileri, sanal simülasyon, oyunlaştırma ve yaşam boyu öğrenme gibi çok katmanlı yaklaşımların hemşirelik pratiği ve eğitimi üzerindeki etkileri ele alınmaktadır. Kanıta dayalı karar alma süreçleri, yalnızca hasta bakımının niteliğini artırmakla kalmamakta; aynı zamanda etik, empatik ve kültürel açıdan duyarlı hizmet sunumunu da desteklemektedir. Dijital araçların eğitim süreçlerine entegrasyonu, öğrenmeyi bireyselleştirerek öğrencilerin eleştirel düşünme, problem çözme ve mesleki yeterliklerini geliştirmektedir. Avrupa Birliği tarafından sunulan dijital yeterlik çerçeveleri ve destekleyici programlar ise, dijital kapsayıcılığı teşvik ederek hemşirelik eğitiminin yapısal olarak yeniden inşasına katkı sunmaktadır. Sonuç olarak; hemşirelikte araştırma, uygulama ve eğitimin birbirinden kopuk değil, bütüncül bir anlayışla ele alınması, bireysel mesleki gelişimin yanı sıra sağlık hizmetlerinde sürdürülebilir kalite artışını da mümkün kılacaktır.