Dijital teknolojilerin hızla gelişmesi, örgütleri yalnızca teknik araçlar kullanan yapılar olmaktan çıkarıp veri akışları, algoritmik sistemler ve ağ temelli etkileşimlerle şekillenen sosyoteknik sistemlere dönüştürmektedir. Bu bağlamda çalışma, klasik örgüt kuramlarının temel varsayımlarını yeniden değerlendirerek dijital örgütlerin yapı, kültür, yönetim ve performans dinamiklerini analiz etmektedir. Özellikle çeviklik, otonomi, dijital yönetişim, algoritmik karar verme ve sanal güven gibi kavramlar dijital örgüt kültürünün belirleyici unsurları olarak öne çıkmaktadır. Çevik yönetim, holakrasi ve e-liderlik gibi yeni yaklaşımlar, dijital örgütlerin dağıtılmış otorite ve hızlı adaptasyon ihtiyaçlarına yanıt vermektedir. Ayrıca dijital performans yönetimi, şeffaflık ve veri temelli değerlendirme süreçleriyle örgütsel davranışın niteliğini değiştirmektedir. Çalışma, küresel teknoloji şirketleri ve Türkiye’deki teknopark ile start-up ekosistemlerinden örnekler sunarak dijital örgüt modellerinin pratik karşılıklarını da tartışmaktadır. Sonuç olarak dijitalleşme örgütleri yapısal, kültürel ve yönetsel açıdan yeniden tanımlayan çok boyutlu bir dönüşüm süreci yaratmaktadır.