Yaşlı Bireylerde Öz-Bakım Gücü, Öz-Şefkat ve Hemşirelik Yaklaşımları
Şu kitabın bölümü:
Karakurt,
P.
&
Fırat,
M.
(eds.)
2025.
Sağlık Alanında Güncel Yaklaşımlar.
Özet
Öz-bakım, bireyin sağlığını sürdürmesi, iyilik halini koruması ve günlük yaşam aktivitelerini bağımsız olarak gerçekleştirebilmesi için gerekli davranış ve tutumları kapsayan temel bir kavramdır. Öz-bakım gücü ise bireyin bu davranışları planlama, uygulama ve sürdürebilme kapasitesini ifade eder ve yaşam kalitesi ile yakından ilişkilidir. Yaşlı bireylerde yaşlanmaya bağlı fizyolojik, psikolojik ve sosyal değişimler; kronik hastalıklar, çoklu ilaç kullanımı, duyusal kayıplar ve bağımlılık düzeyinin artması öz-bakım gücünü olumsuz etkileyebilmektedir. Orem’in Öz-Bakım Kuramı, yaşlı bireylerin evrensel, gelişimsel ve sağlıktan sapmaya bağlı öz-bakım gereksinimlerini anlamada önemli bir kuramsal çerçeve sunmaktadır. Öz şefkat ise bireyin zorluklar, başarısızlıklar ve acı verici yaşantılar karşısında kendine karşı anlayışlı, yargılayıcı olmayan ve destekleyici bir tutum geliştirmesini ifade eder. Öz nezaket, ortak yaşantı ve bilinçli farkındalık bileşenlerinden oluşan öz şefkat; psikolojik iyilik hali, yaşam memnuniyeti, stresle baş etme ve yaşlanmaya yönelik olumlu tutumlar ile ilişkilidir. Yaşlılık döneminde artan sağlık sorunları ve kayıplar karşısında öz şefkat, bireyin psikolojik dayanıklılığını güçlendiren önemli bir koruyucu faktör olarak öne çıkmaktadır. Hemşireler, yaşlı bireylerin öz-bakım gücü ve öz şefkat düzeylerinin geliştirilmesinde eğitim, danışmanlık, bakım verme ve değerlendirme rolleriyle kritik bir sorumluluk üstlenmektedir. Hemşirelik girişimleri; öz-bakım davranışlarının desteklenmesi, öz şefkatin kazandırılması, güvenli çevrenin sağlanması ve multidisipliner ekip iş birliği ile bütüncül bakımın sürdürülmesini kapsamaktadır.
