Dijitalleşme, muhasebe süreçlerine “otomasyon, veri analitiği, bulut bilişim, nesnelerin interneti, büyük veri, yapay zekâ” gibi teknolojilerle işlemleri hızlandırırken karar verme süreçlerini iyileştirmek için fırsatlar sunmaktadır. Muhasebe alanında dijital dönüşüm, muhasebe sürecinde kayıt sistemi, belgeleme, arşivleme, raporlama ve muhasebe meslek mensuplarının sahip olması gereken yeterlilikler üzerinde köklü değişimleri beraberinde getirmiştir.

Muhasebe mesleğinde dijitalleşme ile değişimler uygulanmaya başlanmış bu değişimler beraberinde etik sorunlarında ortaya çıkmasına neden olmuştur. Özellikle “yapay zekâ, blok zincir, bulut bilişim ve otomasyon sistemlerinin” muhasebe süreçlerinde yaygın kullanımı ile birlikte “veri gizliliği, algoritmik tarafsızlık, şeffaflık ve denetlene bilirlik” gibi etik konular öne çıkmıştır. Muhasebe etiği, “dürüstlük, tarafsızlık, gizlilik, mesleki yeterlilik ve mesleki davranış ilkeleri” içermektedir. Ancak dijital sistemlerin muhasebede yaygınlaşan kullanımı, bu ilkelere bağlı kalmada problemlerin çıkmasına neden olmuştur.

Etik dışı davranış ve uygulamaların teknolojik araçlarla daha karmaşık hale geldiği ve aynı zamanda bu davranışların fark edilememesi, dijital ortamlarda mesleki etik ilkelerin nasıl korunacağının sorgulanmasını neden olur iken dijital etik kurallarının gündeme gelmesini sağlamıştır. Etik kodların dijital çağın gerekliliklerine göre güncellenmesi, muhasebe profesyonellerine yönelik dijital etik eğitimlerinin artırılması ve teknolojiye bütünleşmiş denetim mekanizmalarının geliştirilmesi, bu sürecin yönetilmesinde kritik öneme sahip olmuştur.

Çalışmamızda dijitalleşmenin muhasebe etiği üzerindeki etkilerini teorik bir çerçevede ele alınmış, literatür taraması ile konu desteklenmiş bir çerçevede dijitalleşmenin muhasebeye getirdiği etik risklerin azaltılmasına yönelik önerilere yer verilmiştir.