İçerisinde bulunduğumuz son dönemlerde organizasyonların belirli değişimler yaşadıkları bilinmektedir. Bilginin giderek artan önemi, küreselleşme, dijitalleşme gibi olaylar her yapıyı etkiledikleri gibi organizasyonları da etkilemektedir. Klasik Yönetim anlayışında önem arz eden otorite kavramı, bu unsurlardan ötürü dönüşmeye başlamıştır. Nitekim bu değişen ve dönüşen koşullarda klasik anlayışın öğretileri kimi noktalarda yetersiz kalabilmektedir. Organizasyonların çevreleri, iş süreçleri, rakipleri değiştikçe yönetim faaliyetlerinin değişmemesi gibi bir durum söz konusu olmayacaktır. Formal otorite ile yönetilen ve iş yapma pratikleri bu bağlamda şekillenen organizasyonlar günümüz koşullarında sıkıntılar yaşayabilmektedir. Esasında bu tür otoritenin örgütlerde kazanılmış otoriteye dönüştüğü görülmektedir. Bu otorite bireyin pozisyonundan kaynaklı ileri gelmeyen, bilgi ve becerisi temelli olan ve sürdürülebilirliği için çaba gerektiren bir özelliğe sahiptir.  Bu çalışmada değişen ve dönüşen organizasyon yapılarında formal otoriteden kazanılmış otoriteye geçiş vurgulanarak, formal otoritenin dinamikleri, formalden informale geçişin altında yatan nedenler ve kazanılmış otoritenin unsurları ortaya konmuştur. Kazanılmış otorite örgütlerde formal otoriteden ileri gelen ve pozisyonda olmamanın beraberinde getirdiği keyfiliği ortadan kaldırabilir. Çünkü ilgili pozisyonda kalmak için yöneticinin sürekli olarak bilgili olması ve iletişim yönünün güçlü olması gerekir. Bu ancak örgütlerin dinamizm içerisinde çevreyle uyumlu hale geldikleri ve sürekli olarak yenilendikleri yapılar olması ile mümkün olabilir.