Kurumsal girişimcilik, rekabet üstünlüğü yaratmak veya sürdürmek amacıyla inovasyonun aracılığıyla organizasyonları, pazarları veya endüstrileri yenileme ilgili bir kavramdır. Bu kavram, yerleşik şirketlerin uzun vadeli yaşamsallıklarını ve değişen çevreye adaptasyon yeteneklerini sürdürmeleri için kritik öneme sahip bağımsız bir teorik yapı olarak değerlendirilmektedir. Kavramsal düzeyde yenilikçilik, risk alma ve proaktiflik kurumsal girişimciliğin genel kabul görmüş temel boyutlarıdır. Literatürde bu üç boyutun şirket performansı üzerinde bağımsız değil, bir arada etki göstererek belirleyici bir rol oynadığı öne sürülmüştür.

Kurumsal girişimcilik, işletmelerde kurumsal girişim yaratma (corporate venturing) ve stratejik girişimcilik (strategic entrepreneurship) olmak üzere iki ana yaklaşımla ortaya konur. Kurumsal girişimcilik, yeni işletmelerin yaratılmasını veya mevcutlara eklenmesini (içsel, işbirlikçi veya dışsal yöntemlerle) hedeflerken, stratejik girişimcilik ise firmaya yeni iş birimleri eklemeyi gerektirmeyen ancak strateji, ürün, pazar, iç organizasyon veya iş modeli gibi alanlarda geniş kapsamlı yenilikleri içeren girişimleri ifade eder.

Kurumsal girişimcilik stratejisi, bir firmanın girişimcilik faaliyetlerine yönelik sistematik ve bütüncül çabalarını temsil eder. Bu stratejinin temelinde girişimci bir stratejik vizyon, girişimciliği destekleyen bir organizasyon yapısı ve organizasyon genelinde sergilenen girişimci süreç ve davranışlar olmak üzere üç dahili unsur bulunur. Bu strateji, organizasyonu sürekli yenileyerek ve girişimci fırsatları değerlendirerek sürdürülebilir rekabet avantajı elde etmeyi amaçlar. Etkin bir uygulama operasyonel verimliliği artırır, örgütsel bilginin paylaşımını teşvik eder, ancak kar odaklılık ve belirsiz teknoloji yatırımları gibi bazı dezavantajları da içerebilir. Stratejinin başarısı organizasyon liderlerinin vizyonu ile bireysel çalışanların eylemleri arasındaki uyuma ve tüm bireylerin bağlılığına bağlıdır.