Dijital dönüşümle birlikte hem bireylerin tercihi değişmekte, örgütlerin iş yapış ve yönetim şekilleri tamamen yeniden yapılandırılmaktadır. Türkiye açısından dijital dönüşümden en çok etkilenen sektör bankacılık sektörüdür. Bankacılık sektörü hem talep yönünden hem de üretim kapasitelerinin artırılması, kalkınma yönünden çok önemlidir. Ülkemiz açısından baktığımızda sektör, ileri teknoloji ve nitelikli çalışanlara sahiptir. Bankacılık sektörü küresel pandemi sürecinde on yılda yapılması gereken yatırımlarını iki yıl gibi kısa süre içerisine sığdırmak zorunda kalmışlardır. Bu hızlı değişim sonucu, aşırı yüklenme, sürekli çevrimiçi olma durumu, iş yapış şekillerinin değişmesi, karmaşıklık, iş-yaşam dengesi belirsizlikleri gibi bir çok etken çalışanlar üzerinde iş stresine neden olmuştur. Bunun temelinde çalışanların zaman ve mekan esnekliklerinin artması, sürekli mobil ve çevrim içi olma durumu, iş temposunun artması, çok sayıda ve karmaşık görev sorumlulukları gibi etmenler çalışanların iş stresine karşı koyma becerilerinin geliştirilmesi gerekliliğini göstermiştir. Dijitalleşmenin artması ile hem çalışan sayısının hem de şube sayısının azaldığı görülmektedir. İş güvencesi, örgütsel değişim, geleceğin belirsizliği gibi etmenlerin iş stresinin ana kaynaklarıdır. Bu da düşük performans, işe devamsızlık, hoşnutsuzluk, azalan motivasyon, iş verimliği ve özelikle yüksek maliyetli olacak nitelikli iş gücü kaybına neden olmaktadır. Bankaların dijital dönüşüm sürecinde oluşan iş stresine her zamankinden daha fazla önem vermesi gerekmektedir. Konu bir alan çalışması ile daha detaylı incelenecektir.