Günümüzde gerek küresel düzeyde gerekse yönetim alanında yaşanmakta olan hızlı değişim ve gelişmeler, örgütsel yapılarda ve liderlik yaklaşımlarında yeni kavramların ortaya çıkmasına zemin hazırlamaktadır. Bu bağlamda son yıllarda yönetim ve örgütsel davranış alayazınında ilgi görmeye başlayan şefkatli liderlik, özellikle insan odaklı yönetim anlayışını merkeze alması sebebiyle dikkat çekmektedir. Değişen çalışma şartları, artan iş yükü ve çalışan bireylerin karşı karşıya kaldığı psikolojik talepler, yöneticilerin sadece performans ve sonuç odaklı değil, bununla birlikte çalışanların duygusal ve insani ihtiyaçlarını gözeten bir liderlik yaklaşımı benimsemelerini zorunlu kılmaktadır. Şefkatli liderlik, bireylerin yaşadıkları zorlukları fark eden, bu zorluklara duyarlı bir şekilde yaklaşan ve onların iyilik hâlini desteklemeyi amaçlayan bir liderlik tarzı olarak tanımlanmaktadır. Bu insan odaklı yaklaşım, insanı örgütün önemli bir değeri olarak ele almakta ve çalışan bireylerin psikolojik kaynaklarını güçlendirerek örgütsel çıktılara pozitif katkılar sunmaktadır. Nitekim şefkatli liderliğin çalışan performansı, iş doyumu, örgütsel bağlılık, ekstra rol davranışı ve örgütsel vatandaşlık gibi davranışların sergilenmesi üzerinde önemli etkilerinin olduğu vurgulanmaktadır. Bu bağlamda, şefkatli liderliğin örgütler açısından doğru olarak anlaşılması ve etkin bir şekilde uygulanması, gerek bireysel gerekse de örgütsel düzeyde sürdürülebilir başarı elde edilmesi açısından kritik bir öneme sahiptir. Bu bölümde, şefkat ve şefkatli liderlik kavramları kuramsal bir çerçevede ele alınmakta, şefkatli liderliğin temel özellikleri, boyutları ve örgütsel yansımaları değerlendirilmektedir. Ayrıca, şefkatli liderliğin hizmetkâr, etik, dönüşümcü, otantik ve pozitif liderlik yaklaşımlarıyla ilişkisi tartışılarak, bireysel ve örgütsel düzeydeki etkileri üzerinden genel bir değerlendirme sunulmaktadır.