Bu çalışma, sürdürülebilir turizmi kavramsal ve uygulamaya dönük bir bakış açısıyla ele alarak, turizm faaliyetlerinin çevresel, ekonomik ve sosyo-kültürel boyutlarındaki etkilerini bütüncül bir çerçevede tartışmayı amaçlamaktadır. Brundtland raporuyla temellenen sürdürülebilirlik yaklaşımından hareketle, sürdürülebilir turizmin temel ilkeleri ortaya konulmaktadır. Bu noktada çevresel sürdürülebilirlik adı altında karbon emisyonları, enerji ve su tüketimi, biyolojik çeşitlilik kaybı ve iklim değişikliğine uyum politikaları ayrıntılı biçimde değerlendirilmektedir. Ekonomik sürdürülebilirlik bölümünde ise turizm gelirlerinin yerel ekonomiye yansıması, sızıntıların azaltılması, mevsimsellik ve krizlere karşı dayanıklılık tartışılmaktadır. Bununla birlikte yerel girişimcilik, bölgesel kalkınma ve istihdam kalitesi ile ilişkisi irdelenmektedir. Sosyo-kültürel sürdürülebilirlik kapsamında sosyal taşıma kapasitesi, yerel halkın turizme yönelik tutumları, kültürel mirasın korunması, otantikliğin sürdürülmesi ve kapsayıcı turizm yaklaşımları ele alınmıştır. Çalışma, turizmde taşıma kapasitesi kavramını fiziksel, çevresel/ekolojik ve sosyo-psikolojik boyutlarıyla incelemiştir. Aşırı turizm olgusuna karşı teknolojik gelişmelerin önemli bir stratejik araç olduğuna değinilmiştir. Bununla birlikte aşırı turizm, iklim değişikliği, ekonomik kırılganlık, paydaşlar arası koordinasyon eksiklikleri, yerel halkın sınırlı katılımı ve yaygın yeşil yıkama pratikleri gibi yapısal sorunların sürdürülebilirlik hedeflerini sınırladığı belirtilmektedir. Çalışma, sürdürülebilir turizmin yalnızca çevresel tedbirler veya teknolojik çözümlerle değil aynı zamanda etkin ve kapsayıcı paydaş katılımı, uzun vadeli stratejik planlama, kurumsal kapasite geliştirme ve toplumsal uyumu bir arada ele alan bütüncül bir yönetim anlayışı ile mümkün olabileceğini ileri sürmektedir.