Bu çalışma, matematik eğitiminde teknoloji entegrasyonunu dijitalleşme ve yapay zekâ odağında ele almakta ve bu sürecin pedagojik temellerine, uygulama örneklerine ve karşılaşılan güçlüklerine dair kapsamlı bir değerlendirme sunmaktadır. TPACK modeli ile yapılandırmacı ve bağlamsal öğrenme kuramları çerçevesinde teknoloji entegrasyonunun kuramsal dayanakları ortaya konulmuş; ardından dinamik geometri yazılımları, sanal manipülatifler, kişiselleştirilmiş öğrenme ortamları ve yapay zekâ destekli ölçme-değerlendirme sistemleri gibi dijital araçların matematik öğretimine nasıl katkı sunduğu açıklanmıştır. Uzaktan ve hibrit öğrenme bağlamında dijitalleşmenin fırsatları ve riskleri, dijital eşitsizlikler, öğretmen yeterlikleri ve veri güvenliği gibi kritik konular üzerinden tartışılmıştır. Bölüm, teknolojinin sunduğu imkânlar ile sahadaki gerçeklikler arasında denge kurarak, öğretmenlerin desteklenmesi, altyapı yatırımlarının artırılması, etik ve kapsayıcı eğitim politikalarının geliştirilmesi yönünde somut öneriler sunmaktadır. Sonuç olarak, yapay zekâ ve dijital teknolojilerin bilinçli ve pedagojik ilkelere uygun şekilde matematik eğitimine entegre edilmesi hem öğrenme süreçlerini zenginleştirecek hem de öğretmenlerin rehberliğini daha etkili hale getirecek güçlü bir dönüşüm alanı yaratmaktadır.