Güç olgusu, tarihinin ilk zamanlarına kadar dayanmakla birlikte insanoğlunun içinde bulunduğu koşullara bağlı olarak farklı biçimlerde algılanmış ve ilahî güç, sosyal güç, örgütsel güç gibi değerler atfedilmiştir. Güç, diğer kişileri etkileme ve kontrol etme potansiyeli olarak ifade edilirken genel olarak sert güç ve yumuşak güç biçiminde sınıflandırılmaktadır. Karizmatik güç ve uzmanlık gücü olarak boyutlandırılan yumuşak güç kavramı, öncelikle siyaset bilimi, kamu yönetimi alanlarında ortaya çıkmıştır. Bu alanlardaki güç potansiyeline sadece dinî ve askeri unsurlarla değil kültür, değerler, düşünce gibi unsurlarla da sahip olunabileceğini savunmaktadır. Örgütsel davranış alanında giderek yaygınlaşmakta olan yumuşak güç kavramı, çağdaş yönetim anlayışına farklı bir bakış açısı getirmektedir. Zorlayıcı güç, ödüllendirme gücü ve yasal güç sert güç kaynaklarını ifade etmektedir. Uzmanlık gücü, karizmatik güç ve bilgi gücü ise yumuşak gücü ifade etmektedir. Örgütte yumuşak güç uygulamaları; motivasyon, personel güçlendirme, yetkilendirme, vizyon oluşturma gibi unsurları kapsamaktadır. Özellikle değişen ve yenilenen örgüt yapı ve süreçlerinde yumuşak güç yeteneği, bağlılığı, iş tatminini, güven duygusunu artırırken işbirliğini geliştirmekte ve performansı yükseltmektedir. Bu çalışmanın amacı, örgütsel davranış alanında yumuşak gücün etkilerini kavramsal açıdan incelemektir.