Bu kitabın amacı, insan ve insana bir kaynak olarak bahşedilmiş olan doğa arasındaki ilişkinin inanç, tarihsel, felsefi ve etik boyutlarını ele alarak ekolojik krizlerin kökenlerini ve mevcut durumunu gözler önüne sermektir. Aynı zamanda doğanın kırılganlığını ve insanoğlunun müdahaleleriyle şekillenen bozulma süreçlerini göz önüne koymayı amaçlamaktadır. Kitap, doğaya bakışın inanç sistemlerinden etik kuramlara kadar uzanan geniş bir perspektifte nasıl şekillendiğini tartışırken, iklim değişikliği, küresel ısınma, su krizi, erozyon, çölleşme ve arazi tahribatı gibi sorunların insanlığın yaşamını etkileyen boyutlarını analiz etmektedir. Bölümler, felsefi düşünce, etik sorumluluk, teolojik ve kültürel yaklaşımlar üzerinden insanın doğayla ilişkisini sorgularken, küresel ve ulusal düzeyde mevcut durumun fotoğrafını çekmektedir.

Bu kitap, doğa ve insan ilişkisinin yalnızca teknik bir mesele olmadığını, aynı zamanda etik, felsefi ve kültürel boyutları olan bir mesele olduğunu göstermektedir. Krizleri anlamak için yalnızca bilimsel verilere değil, aynı zamanda değer sistemlerine de bakmak gerektiğini vurgular. Böylece doğanın “sessiz çığlığını” duyurmayı ve insanlığı kendi sorumluluğuyla yüzleştirmeyi hedefler.

Bu kitap kusursuz olma iddiası taşımamaktadır. Aksine, bu çalışma, mükemmelliğin değil, sorgulamanın ve düşünsel yolculuğun bir davetidir. Kitabın asli amacı okurun doğa ile kurduğu ilişkiye farklı bir gözle bakmasını, insan yaşamının anlamını ve sınırlarını şekillendiren bir bütünlük olarak görmesini teşvik etmektir. Temel beklenti, okurun bu çalışmayı okurken keyif almasının yanı sıra, sahip olduğu kaynakların (nimetlerin) değerini yeniden düşünerek sorumluluk duygusunu derinleştirmesidir. Eğer bu kitap, okurda hem entelektüel bir merak uyandırır hem de bu kaynakları yeniden, dikkatli ve mütevazı bir gözle değerlendirme fırsatı doğurursa, amacına ulaşmış sayılacaktır.