Spor, bireylerin fiziksel, zihinsel ve duygusal gelişimine katkı sağlayan çok boyutlu bir olgudur. Ancak sporun doğasında yer alan rekabet, stres ve performans baskısı, sporcuların duygusal dengelerini zorlayarak öfke, saldırganlık ve şiddet gibi olumsuz tepkilerin ortaya çıkmasına neden olabilmektedir. Bu durum, yalnızca bireysel performansı değil, takım dinamiklerini ve sporun etik değerlerini de olumsuz etkiler. Araştırmalar, öfke ve saldırganlığın sporda sık karşılaşılan duygusal süreçler olduğunu, ancak bu duyguların uygun şekilde yönetildiğinde motivasyonu ve mücadele gücünü artırabileceğini göstermektedir. Kontrolsüz öfke ve agresyon ise dikkat dağınıklığı, karar verme bozuklukları ve performans düşüklüğüne yol açmaktadır. Sporda şiddetin kökeninde bireysel psikolojik faktörlerin yanı sıra toplumsal, kültürel ve çevresel etmenler de yer almaktadır. Hakem kararları, seyirci baskısı, medya dili ve rekabet ortamı bu davranışları tetikleyici unsurlar olarak öne çıkmaktadır. Bu bağlamda, psikolojik performansın artırılması; öfke yönetimi, stres kontrolü, duygusal regülasyon ve etik değerlerin benimsenmesiyle mümkündür. Sonuç olarak, sporda öfke, saldırganlık ve şiddet dinamiklerinin dengeli biçimde yönetilmesi, sürdürülebilir yüksek performansın ve fair-play kültürünün temelini oluşturmaktadır.